TARİHSEL DURUM

Yer adlarında sık sık karşılaşılan ala sözcüğünün ağaç adlarına ön ad olarak da geldiğini görüyoruz. Bunun en güzel örneği Divan-ı Lugat-it Türk?de bir yer adının ?ala yıgaç? diye ?ala ağaç? diye belirtilmesidir. Çam açıktohumlular familyasından, kozalıklar takımından boyu 400 metreye kadar ulaşabilen reçineli ağaç olup halk arasında çeşitli iğne yapraklarının çok yer tuttuğu ormanlar için de kullanılır bir sözdür. Köy, adını coğrafi özelliğinden alır.

Osmanlının bölgeyi ele geçirmesinden beri yerleşim dahilinde bulunan köyün 1485 yılı tahrir kayıtlarında vergi nüfsu 53, 1520?de 38, 1576?da ise 110?dur. 1520?de hane sayısı 28?dir. 1642 yılı avarız defterinde hane sayısı 12?dir. 1837 Canik Liva Defterinde köyün ilk muhtarı Dağcıoğlu Salih Bey?in (1835-1911) babasıdır.

DAĞCIOĞLU MAHALLESİ

Dağcun tepesi 906 metredir. Dağcıoğlu mahallesinin doğusundadır. Dağcıoğlu Mahallesinin rakımı da 900 metre civarıdır. Köyün doğusundan Bacaksıkı deresi, mahallenin güneyinden akan Göynek deresiyle birleşerek Aksu Deresi?ne karışır.

Kaynak:Mehmet KÖSEOĞLU